W Polsce łupki gazonośne występują średnio na głębokości 3-5 km, a wody podziemne eksploatowane ujęciami na ogół nie przekraczają głębokości 200 m. Studnie gospodarskie (często kopane) ujmują pierwszą warstwę wodonośną występującą znacznie płycej (do kilkudziesięciu metrów). W podziemne izolowane są od utworów gazonośnych znaczną miąższością utworów słaboprzepuszczalnych (2-4 km).
Mimo to, podczas prac poszukiwawczych oraz potencjalnej eksploatacji złóż gazu łupkowego, istnieje możliwość zanieczyszczenia wód podziemnych. Do zanieczyszczenia wód może dojść praktycznie na każdym etapie prowadzenia działalności - w momencie nieprawidłowo przeprowadzonych prac (błąd człowieka) lub awarii technicznych. Sytuacje te są jednak skutecznie eliminowane poprzez:
- odpowiednią izolację terenu wiertni (folia i płyty betonowe) wraz z zastosowaniem odpowiedniego systemu drenażu i odprowadzania wód opadowych z terenu wiertni,
- prawidłową konstrukcjęotworu wiertniczego (izolacja poziomów wodonośnych zacementowanymi rurami okładzinowymi),
- kontrolę szczelności cementowania w otworze,
- prawidłowo przeprowadzony zabieg szczelinowaniahydraulicznego,
- stały nadzór właściwych terytorialnie Okręgowych Urzędów Górniczych,
- kontrolę instytucji państwowych (PIOŚ, WIOŚ,, RDOŚ) w zakresie wpływu na środowisko przyrodnicze (w tym na wody podziemne).
Wynika z tego, że prawidłowe prowadzenie prac związanych z poszukiwaniem i ewentualną eksploatacją gazu z łupków oraz znaczna głębokość występowania łupków gazonośnych skutecznie zmniejszają ryzyko zanieczyszczenia wód podziemnych i wydobycie gazu z łupków nie powinno mieć wpływu na zmianę jakości wód ujmowanych studniami gospodarskimi.
9.06.2014 r.
autorki: dr Małgorzata Woźnicka i Magdalena Nidental
