Hasła / Terms na literę G

Słownik
Gaz mokry (kondensatowy) Przeszukaj treści na stronie

Gaz ziemny współwystępujący z ropą naftową, który oprócz metanu zawiera węglowodory o większej od niego masie cząsteczkowej, wykraplające się w złożu w formie kondensatu przy zmianie ciśnienia w złożu.

 

Gaz suchy Przeszukaj treści na stronie

Gaz ziemny występujący samodzielnie, składający się prawie wyłącznie (>90%) z metanu i etanu. Niekiedy zawiera znaczną ilość dwutlenku węgla, azotu i helu.

Gaz zamknięty Przeszukaj treści na stronie

ang. tight gas

Gaz uwięziony w izolowanych porach skalnych, np. w piaskowcach lub skałach węglanowych o bardzo niskiej przepuszczalności.

Gaz ziemny Przeszukaj treści na stronie

Gaz ziemny, tzw. błękitne paliwo – Paliwo kopalne pochodzenia organicznego będące mieszaniną lotnych węglowodorów, głównie metanu (ponad 90%), podrzędnie etanu, propanu i butanu. W niewielkich ilościach może zawierać także azot, dwutlenek węgla, siarkowodór i hel. Gaz ziemny jest gazem lekkim, bezzapachowym i łatwopalnym. Pokłady gazu ziemnego występują samodzielnie lub towarzyszą złożom ropy naftowej i węgla kamiennego. Gaz ziemny pozyskuje się ze złóż konwencjonalnych i niekonwencjonalnych.
 
W zależności od składu chemicznego wyróżnia się gaz ziemny wysokometanowy, zawierający łącznie 95% metanu i etanu oraz zaazotowany, w którym oprócz metanu i etanu występują cięższe węglowodory (do 30%).

Gaz ziemny biogeniczny (bakteryjny) Przeszukaj treści na stronie

Gaz ziemny powstający w wyniku rozkładu materii organicznej przy współudziale bakterii beztlenowych na niewielkiej głębokości, w niskiej temperaturze (do 50oC).

Gaz ziemny niekonwencjonalny Przeszukaj treści na stronie

Obejmuje swym znaczeniem gaz łupkowy (gaz występujący w czarnych łupkach bogatych w materię organiczną) i gaz zamknięty (gaz uwięziony w izolowanych porach skalnych np. w piaskowcach lub skałach węglanowych o bardzo niskiej przepuszczalności).

Gaz ziemny termogeniczny Przeszukaj treści na stronie

Gaz ziemny powstający na bardzo dużych głębokościach, w warunkach wysokich temperatur i ciśnień.

Gaz ziemny w złożach konwencjonalnych Przeszukaj treści na stronie

Nagromadzenia gazu ziemnego w złożach konwencjonalnych występują w skałach porowatych o wysokiej przepuszczalności, przykrytych warstwą skał nieprzepuszczalnych. Gaz konwencjonalny wydobywany jest za pomocą otworu pionowego. Wyróżnia się dwa rodzaje złóż konwencjonalnych – strukturalne i stratygraficzne.

Gaz ziemny w złożach niekonwencjonalnych Przeszukaj treści na stronie

Znajduje się w skałach o niskiej przepuszczalności. Eksploatacja tego gazu wymaga nie tylko odwiercenia otworu pionowego, ale również otworów poziomych i wytworzenia szczelin w skałach tak, aby gaz mógł w sposób kontrolowany wydostać się do otworu wiertniczego.

Gaz łupkowy Przeszukaj treści na stronie

ang. shale gas

Gaz ziemny w formacjach łupkowych. Gaz ziemny wydobywany z bogatych w materię organiczną drobnoziarnistych skał ilasto – mułowcowych, nazywanych łupkami ze względu na ich "zdolność" do łatwego dzielenia się na cienkie płytki pod wpływem uderzenia. Naturalne ciągłe nagromadzenia gazu w utworach ilasto - mułowcowych będących jednocześnie skałą macierzystą, zbiornikową i uszczelniającą. Skład chemiczny gazu łupkowego jest niemal taki sam jak gazu ziemnego ze złóż konwencjonalnych. Zawiera głównie metan (75 - 95%) i azot, czasami śladowe ilości etanu, propanu, helowców, tlenu oraz tlenku węgla. Skały łupkowe charakteryzują się niską przepuszczalnością, dlatego pozyskanie gazu łupkowego wymaga zastosowania bardziej złożonych i zaawansowanych technicznie metod wydobycia niż ma to miejsce w przypadku eksploatacji gazu ziemnego ze złóż konwencjonalnych. Złoża gazu łupkowego mają na ogół bardzo duże zasoby przy jednoczesnym niskim współczynniku wydobycia gazu ze złoża.

Geodyn Przeszukaj treści na stronie

Aparat do wywoływania wstrząsów w ziemi, stosowany przy sejsmicznej metodzie badań geofizycznych.

Geofon Przeszukaj treści na stronie

Urządzenie służące do odbioru drgań ośrodka skalnego wywołanych falami sejsmicznymi. Drgania  przetwarzane są następnie na impulsy elektryczne oraz zapisywane w aparaturze rejestracyjnej.

Graptolity Przeszukaj treści na stronie

Wymarła, paleozoiczna grupa zwierząt morskich. Graptolity tworzyły gałązkowe kolonie, złożone z ogromnej liczby mikroskopijnych stworzeń. Posiadały charakterystyczne rurkowate osłonki – teki, zbudowane z substancji białkowej. Teki poszczególnych osobników układały się w gałązki, tworząc kolonie o różnych kształtach – proste lub powyginane czy spiralne wstęgi, kolonie siateczkowate, liściaste lub drzewkowate. Graptolity były organizmami planktonicznymi (unoszącymi się przy powierzchni wody), zasiedlającymi górne partie otwartych mórz i oceanów, jednakże niektóre gatunki żyły przytwierdzone do dna morskiego (bentos). Graptolity występowały od kambru do karbonu, ale największe zróżnicowanie wykazywały w ordowiku i sylurze. Szybkie różnicowanie się tej grupy (powstawanie nowych gatunków) we wspomnianym okresie powoduje, że są bardzo dobrym narzędziem stratygraficznym służącym określaniu i korelacji wieku skał pochodzących z tych okresów. Graptolity występują powszechnie w skałach łupkowych - iłowcach i mułowcach ordowiku i syluru. Dzięki nim możliwe było datowanie względne utworów ordowiku i syluru uważanych za najbardziej perspektywiczne dla poszukiwania i eksploatacji niekonwencjonalnych złóż węglowodorów.

Górotwór Przeszukaj treści na stronie

Masyw skalny, w obrębie którego prowadzona jest eksploatacha górnicza.

Głowica eksploatacyjna Przeszukaj treści na stronie

Urządzenie montowane na szczycie odwiertu, w celu zamknięcia wylotu odwiertu wiertniczego. Stanowi zabezpieczenie przed niekontrolowanym wydostawaniem się węglowodorów. Składa się z zaworów i otworów spustowych służących do kontrolowania odwiertu.

Głowonogi Przeszukaj treści na stronie

Grupa morskich organizmów zasiedlających głównie toń wodną. Jest to gromada dwubocznie symetrycznych mięczaków o prostym rozwoju, nodze przekształconej w lejek, ramionach otaczających otwór gębowy, chitynowym dziobie i całkowicie zrośniętym płaszczu otaczającym organy wewnętrzne. Należą do niej zwierzęta różnej wielkości, od kilku centymetrów do 20 metrów. Jest to najwyżej uorganizowana grupa mięczaków. Głowonogi są ewolucyjnie bardzo starą grupą – pojawiły się prawdopodobnie w kambrze. Współcześnie żyjące głowonogi rozdziela się na dwie podgromady: czteroskrzelnych, do których należą łodziki oraz dwuskrzelnych, obejmujących dziesięciornice i ośmiornice.

Głębokość otworu (TVD - True Vertical Depth) Przeszukaj treści na stronie

Odległość pionowa otworu wiertniczego mierzona od jego dna do wylotu na powierzchni (podawana w metrach).