Serwis niekonwencjonalnie.info zamieścił relację z debaty oksfordzkiej na temat gazu łupkowego, która odbyła się w dniu 15 grudnia 2014 roku na Akademii Górniczo-Hutniczej. Teza debaty brzmiała „Ta strona uważa, że polski gaz z łupków to niewykorzystana szansa na rozwój gospodarczy Polski”. W kolejnej części odbył się panel ekspercki.
Nad porządkiem obrad debaty oksfordzkiej w roli marszałka czuwał Andrzej Rabenda oraz Natalia Piotrowska, która sprawowała funkcję sekretarza.
W drużynie broniącej tezy wystąpili:
- dr inż. Andrzej Sikora – absolwent AGH, Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. 1994–1995 uczestniczył w szkoleniach organizowanych przez Szkołę Bankową w Wiedniu oraz University of Southern California Jackson, Missisipi, (1996 r., stypendium USAID). W 1998 ukończył Program STOREWARS organizowany przez Institut Européen d’administration des Affaires (INSEAD), w Fontaineblau we Francji. Od 2011 roku doktor nauk technicznych na Wydziale Wiertnictwa Nafty i Gazu na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W latach 2002–2005 dyrektor Biura Optymalizacji Aktywów Produkcyjnych PKN Orlen SA. W latach 2005–2007 doradca AKJ Capital. Od 2007 r. Prezes Zarządu Instytutu Studiów Energetycznych Sp. z o.o. w Warszawie. Od 2012 roku adiunkt na WWNiG AGH w Krakowie.
- Konrad Szpak – pracownik Centrum Badań i Analiz WSE oraz członek Rady Stowarzyszenia Klubu Jagiellońskiego. Project manager i nauczyciel akademicki. Wśród zainteresowań naukowych znajdują się: bezpieczeństwo energetyczne, polityka energetyczna, transformacja energetyczna oraz zarządzanie projektami, zarządzanie strategiczne i koncepcja megaprojektów.
- Wojciech Labuda – student II-go roku Górnictwa i Geologii na Wydziale Wiertnictwa, Nafty i Gazu, na AGH oraz student I-go roku Prawa na Wydziale Prawa i Administracji na UW, a także Finansów i Rachunkowości na SGH. Od wielu lat pasjonat geografii i przemysłu wydobywczego. Dwukrotny srebrny medalista Międzynarodowej Olimpiady Geograficznej oraz laureat wielu innych krajowych olimpiad naukowych. Od marca br. współpracuje z serwisem informacyjnym Państwowego Instytutu Geologicznego infolupki.pgi.gov.pl.
- Damian Talar – absolwent studiów inżynierskich na AGH na Wydziale Wiertnictwa Nafty i Gazu o kierunku Górnictwo i Geologia. Aktualnie jest studentem ostatniego roku na specjalności Wiertnictwo i Geoinżynieria. Jest czynnym członkiem kilku kół naukowych działających na wydziale. Pracuje w redakcji portalu niekonwencjonalnie.info. Do obszarów, w których się specjalizuje, należą tak różnorodne dziedziny jak geologia, wiertnictwo, energetyka, odnawialne źródła energii, geopolityka.
W drużynie opozycji znaleźli się:
- Paweł Musiałek – doktorant w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych na UJ. Koordynował dział analityczny w Centrum Analiz Energetycznych WSE, obecnie koordynator katedry energetycznej w Klubie Jagiellońskim, członek Rady Stowarzyszenia KJ. Autor wielu publikacji z dziedziny polityki energetycznej.
- Dawid Wojaczek – absolwent Wydziału Wiertnictwa Nafty i Gazu, AGH. Uczestnik drugiej edycji Akademii Energii organizowanej przez Fundację im. Lesława Pagi. Doświadczenie zawodowe zdobywał w firmach zaangażowanych w poszukiwanie węglowodorów ze złóż niekonwencjonalnych w Polsce. Poza aspektami technicznymi interesuje się kwestiami ekonomicznymi rynku oil&gas.
- Edyta Mikołajczyk – studentka III-go roku Inżynierii Naftowej i Gazowniczej na Wydziale Wiertnictwa, Nafty i Gazu AGH. Zainteresowania związane z matematycznym modelowaniem wydajności złóż węglowodorów i optymalizacją poszerza, realizując, w ramach studiów indywidualnych, na AGH. Zwyciężczyni ogólnoeuropejskiego konkursu SPE 2014 European Student Paper Contest oraz laureatka ogólnoświatowego konkursu SPE 2014 International Student Paper Contest. Stypendystka Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Stypendium Rektora AGH oraz Stypendium Fundacji PGNiG.
- Michał Korzec - student III roku na Wydziale Wiertnictwa, Nafty i Gazu na AGH. Od kwietnia 2012 jest członkiem KN Geowiert (m.in.: OZE Day, Młody Nobel). Prowadzi badania naukowe dotyczące eksploatacji węglowodorów ze skał łupkowych. Do jego zainteresowań przede wszystkim należą skały łupkowe i możliwości wydobycia z nich węglowodorów, poza branżą – interesuje się polityką, geografią i wszelakimi ciekawostkami ze świata.
Podczas debaty drużyna propozycji zwracała uwagę na problemy regulacyjne w naszym kraju, a przede wszystkim na bardzo długi okres wdrażania odpowiednich regulacji prawnych. Zwrócili również uwagę na małą konkurencyjność naszego kraju z punktu widzenia prowadzenia inwestycji, między innymi ze względu na fakt bardzo długiego procesu administracyjnego. Innym negatywnym czynnikiem do prowadzenia długotrwałych inwestycji w Polsce jest brak sprecyzowanej polityki energetycznej, co zwiększa ryzyko prowadzenia tego typu projektów w naszym kraju.
Kolejnym problemem były niewystarczające działania organów rządowych w kwestii zwiększenia świadomości społecznej. Aktualnie niekorzystnym aspektem są również niskie ceny ropy, które w negatywny sposób wpływają na tego typu projekty. Z punktu widzenia ekonomii aktualnie nie opłaca się wprowadzać nowych, drogich technologii.
Zwrócono również uwagę na szum medialny, który powstał w Polsce, emocje, które mu towarzyszyły (m.in. deklaracje rządowe o płaceniu emerytur z jeszcze nie wydobytego gazu), natomiast mocno podkreślono, że gospodarki nie można budować na emocjach, tylko na faktach i rachunku ekonomicznym.
Drużyna opozycji natomiast w swoich wypowiedziach przede wszystkim podkreślała fakt, że było za mało czasu na „wydanie wyroku”. Podkreślano, że ze względu na odmienne warunki geologiczne nie ma możliwości przeniesienia technologii amerykańskiej do Polski, a odpowiednie jej dostosowanie do panujących tutaj warunków trwa długie lata, a nie miesiące. Zwracano uwagę, że pierwsze lata szumu łupkowego nie były najlepsze, ale wynikało to z etapu uczenia się. Mówiono, że w przyszłości możemy odnieść sukces.
W kwestii zastrzeżeń co do budowania świadomości społecznej przytoczono jako kontrargument między innymi cykl zorganizowanych konferencji: Gaz Dla Gminy. Zaakcentowano również, że w Polsce, pomimo mniejszego doświadczenia w wydobyciu, jest więcej odwiertów niż w Wielkiej Brytanii.
Podsumowując, strona propozycji skupiła się na faktach, podkreślała rzeczy, które nie zostały zrealizowane wystarczająco szybko i poprawnie. Strona propozycji pokazała, w jaki sposób pośrednio Polska, a bezpośrednio polski rząd potrafił skutecznie zniechęcić do siebie inwestorów zagranicznych. Natomiast strona opozycji podkreślała, że to za krótki okres, żeby cokolwiek osądzać. Dużo mówiono o przyszłości i korzyściach, jakie może dać Polsce wydobycie gazu z niekonwencjonalnych złóż.
Zgodnie z zasadami debaty oksfordzkiej na końcu odbyło się głosowanie na najlepszego mówcę oraz decydowano, która drużyna ma rację. W głosowaniu wzięło udział 116 ważnych głosów. Niewielką przewagą (55% do 45%) wygrała drużyna propozycji. Najlepszym mówcą był bezkonkurencyjnie Andrzej Sikora.
W drugiej części spotkania odbył się panel ekspercki. W roli ekspertów wystąpili: Andrzej Sikora, Paweł Musiałek, Konrad Szpak, Wojciech Labuda. Część pytań była zadawana przez Damiana Talara, który moderował panel ekspercki, natomiast zdecydowana większość pytań padała ze strony publiczności, co pokazuje, jak wysokim zainteresowaniem cieszy się ta tematyka wśród ludzi młodych. Pytania dotyczyły między innymi regulacji prawnych, warunków opłacalności wydobycia gazu z łupków oraz przyszłej perspektywy dla Polski.
Inicjatywa ta cieszyła się bardzo dużą popularnością wśród krakowskiego środowiska akademickiego. Sama formuła debaty oksfordzkiej ma bardzo dużo zalet – pozwala m. in. w zwięzły, konkretny sposób przedstawić zalety i wady danego zagadnienia. Nie ma w niej czasu ani miejsca na zbędny szum. Dodatkowo panel ekspercki pozwolił widowni na szczegółowe poznanie opinii mówców na dany temat.
A co mówią sami uczestnicy o wydarzeniu?
Paweł Musiałek: Bardzo ciekawa inicjatywa, zarówno dla zaproszonych panelistów, jak i publiczności. Debata oksfordzka wymaga nie tylko przygotowania odpowiednich argumentów, ale i odpowiedniej prezentacji, co dla uczestników okazuje się nie być łatwe, ale dla publiczności atrakcyjne. Wielkie brawa dla organizatorów za to, że udało się zebrać całą, a niemałą, aulę wykładową. To pokazuje, że warto takich debat organizować więcej.
Andrii Oliinyk: Takie wydarzenia nie tylko pozwalają nam poznać opinię ekspertów na tematy dla nas istotne, ale również uczą ciekawej formy dyskusji, która jest pozbawiona zbędnych informacji, które mogłyby zniekształcić punkt widzenia na dane zagadnienie.
Kamil Moskwik: Celem debaty oksfordzkiej było pokazanie dwóch różnych stanowisk odnoszących się do zadanej tezy. Debatowanie w stylu oksfordzkim jest bardzo sformalizowane, panują określone zasady, te wszystkie czynniki wpływają na wartość merytoryczną prowadzonej dyskusji. Zainteresowanie wydarzeniem było duże, dyskusja była bardzo ciekawa. W przyszłości chcielibyśmy przeprowadzić więcej tego typu wydarzeń, związanych z najbardziej aktualnymi wydarzeniami dotyczącym energetyki, zarówno w Polsce, jak i na świecie.
Dawid Wojaczek: Moim zdaniem, debaty jak ta powinny być organizowane częściej. Dzięki nim studenci mogą dowiedzieć się o innych niż techniczne aspektach funkcjonowania przemysłu naftowego – prawnym, ekonomicznym, podatkowym, środowiskowym lub społecznym.
7.01.2015 r.
autor: Kamila Górowska
źródło: niekonwencjonalnie.info
